Η Κύπρος μας μέσα από την πάροδο του χρόνου πέρασε στα χέρια πολλών κατακτητών. Από το 1571 επικρατούσε η Τουρκοκρατία. Οι κάτοικοι του νησιού οδηγήθηκαν σε επανάσταση το 1804 κατά την οποία ο δραγουμάνος Χατζηγεωργάκης Κορνέσιος καρατομήθηκε αλλά απέτυχε. Την θέση του την ανέλαβε ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός ο οποίος στη συνέχεια μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία.
Ο Αρχιεπίσκοπος υποσχέθηκε στον Φιλικό Δημήτριο Ίπατρο οικονομική βοήθεια για την επανάσταση των Ελλήνων. Η Κύπρος θα βοηθούσε στην επανάσταση των Ελλήνων μόνο με υλική βοήθεια, εξαιτίας της επικίνδυνης γεωγραφικής της θέσης. Με την Έναρξη της επανάστασης ο Τούρκος σουλτάνος διέταξε την αφόπλιση των Κυπρίων. Παρά ταύτα, ο Αρχιμανδρίτης Θεοφύλακτος Θησεύς διένειμε προκηρύξεις στη Λάρνακα ώστε να ξεσηκωθούν οι Έλληνες και καταγγέλθηκε από τον Τούρκο κυβερνήτη στην Υψηλή Πύλη. Τότε ο σουλτάνος επιτρέπει στην Κιουτσούκ να συλλάβει, να δημεύσει την περιουσία και να εκτελέσει όσους συμμετείχαν στον αφυπνισμό των κατοίκων.
Έτσι, σαν σήμερα το 1821 οι πρώτοι που σκοτώθηκαν ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός και οι Μητροπολίτες Πάφου, Κιτίου και Κηρυνείας. Για να τρομοκρατήσουν τους κατοίκου έφθασαν 4000 στρατιώτες από την Αίγυπτο. Μέχρι και τις 14 Ιουλίου συνολικά εκτελέστηκαν γύρω στο 480 άτομα και 36 Κύπριοι εξισλαμίστηκαν.
Οι κάτοικοι του νησιού ενίοτε αγαπούσαν, βοηθούσαν και επιθυμούσαν την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ήξεραν ότι η Εθνικότητά τους είναι μία, και αυτή Ελληνική. Σήμερα προσπαθούν να λησμονήσουν την καταγωγή τους, τους αγώνες των προγόνων τους που έχυσαν αίμα για κάποιες ιδέες. Αλλά βρισκόμαστε εδώ να το φωνάζουμε, ό,τι
«Η Ρωμιοσύνη έν’ φυλή συνόκ̌αιρη του κόσμου, κανένας δεν εβρέθηκεν γαι να την-ι ’ξηλείψει,
κανένας, γιατί σ̌κ̌έπει την ’που τ’ άψη ο Θεός μου. Η Ρωμιοσύνη έν’ να χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει!»
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης
Π.Ε.Ο.Φ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 