Εν όψη εκλογών το πολιτικό σκηνικό σφύζει, ως είθισται σε τέτοιες περιόδους, από πολιτικές “αντιπαραθέσεις”. Σκοπός αυτών των αντιπαραθέσεων είναι η εν τέλει πριμοδότηση αυτού που θα υποσχεθεί τα πιο πολλά. Ως πολιτική, προπάντων, παράταξη οφείλουμε και πρέπει να πάρουμε θέση για τις θέσεις των επικρατέστερων τουλάχιστον υποψηφίων.
Δυστυχώς για ακόμα μία εκλογική διαδικασία το ενδιαφέρoν του κυπριακού Ελληνισμού μονοπωλούν τα δύο “αντίπαλα” στρατόπεδα Δη.Συ. και Α.Κ.Ε.Λ.. Το ενδιαφέρον σε αυτή τη διαμάχη είναι ότι τα δύο κόμματα, που χρόνια τώρα ευνουχίζουν το λαό, δεν έχουν να επιδείξουν επί της ουσίας διαφορές καθώς τόσο στο κυπριακό όσο και στην οικονομία υπάρχει σύμπνοια απόψεων. Στο κυπριακό, χρόνια τώρα, ταυτίζονται οι απόψεις των δύο καταλήγοντας σε λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Με δηλώσεις του κ. Κασουλίδη (υποψ. Πρόεδρος 2008), αναφερόμενος στην εκ περιτροπής προεδρία την σταθμισμένη ψήφο και τους 50.000 εποίκους, δήλωσε ότι συμφωνεί απόλυτα με τις κινήσεις του προέδρου Χριστόφια και ότι κ ο ίδιος θα έπραττε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ο κ. Κυπριανού (γ.γ. ΑΚΕΛ) επίσης σε δηλώσεις του είπε ότι το 35% του κόμματος του και το 35% του δη.συ. θέλουν ομοσπονδία, καταδεικνύοντας έτσι την ουσιαστική σύμπραξη των δύο κομμάτων. Ο κ. Χάσικος, δε, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα προτείνοντας τα δύο κόμματα να συμμαχήσουν λόγο του 70% της δημοτικότητας τους. Εμείς θέλουμε να θυμίσουμε στους εν λόγω κύριους ότι το 2004 το 76% του λαού είπε όχι στη Δ.Δ.Ο. και αυτό θα έπρεπε να αποτελεί φάρο στην πολιτική της όποιας κυβέρνησης. Οι διαφορές των δύο αυτών κομμάτων δε διαφαίνονται ούτε στις θέσεις τους για την οικονομία. Πλέον δε διαφωνούν ούτε για χάρη της αντιπολίτευσης καθώς το ακελ συμφώνησε με την τρόικα και ο συναγερμός χαιρέτησε. Όσο για το δηκο άδικος ο κόπος να ασχοληθούμε. Είναι το κόμμα που δεν έμεινε εκτός σε καμία κυβέρνηση, είναι το κόμμα που προσαρμόζεται ανάλογα με τις καρέκλες που του προσφέρονται και μας θυμίζει καθημερινά ότι το κομματοκρατούμενο αντιπροσωπευτικό σύστημα δεν είναι δημοκρατία αλλά μια καμουφλαρισμένη ολιγαρχία.
Ως Π.Ε.Ο.Φ. αλλά και ως Ε.Φ.Α.Ε.Φ.Π. δεχτήκαμε μια ανεξήγητη επίθεση από τους πάντες για την υποψηφιότητα του κ. Γιώργου Λιλλήκα. Εμείς ως Π.Ε.Ο.Φ. δηλώνουμε ότι δε στηρίζουμε μια πολιτική προσωπικότητα η οποία δεν έχει πορευθεί, στο πέρασμα των χρόνων, με τις δικές μας αξίες και ιδανικά. Ένα τέτοιο άτομο δε μας εμπνέει εμπιστοσύνη για να τραβήξει το δυσβάστακτο βάρος μια κατεχόμενης πατρίδας και να την λευτερώσει. Καθόλου εξαιρετέο, δεν είναι και το γεγονός του ότι, στην θητεία του σαν Υπουργός Εξωτερικών, έχει υπογραφεί η συμφωνία 8ης Ιουλίου. Οι περιστασιακές αντιομοσπονδιακές ρητορείες έχουν καταντήσει ένα ωραίο πολιτικό παιχνίδι για άντληση ψήφων από τον αντιομοσπονδιακό ενωτικό χώρο. Οι διαφορές μας, είναι οφθαλμοφανές.
Η Παγκύπρια Ενιαία Οργάνωση Φοιτητών, ευθαρσώς, δηλώνει ότι ΑΡΝΕΙΤΑΙ να στηρίξει τον οποιοδήποτε υποψήφιο για την προεδρία της δημοκρατίας καθώς κανείς εξ αυτών δεν εμπνέει την εμπιστοσύνη, ούτε δείχνει τη θέληση να ελευθερώσει την πατρίδα μας. Το μοναδικό που μας δείχνουν οι επερχόμενες εκλογές είναι αβεβαιότητα για το μέλλον μας καθώς οι ίδιες προσωπικότητες που μας καταστρέφουν 38 χρόνια τώρα, είναι οι ίδιες που ζητούν την ψήφο εμπιστοσύνης μας χωρίς να μετανοούν για τις πράξεις του παρελθόντος. Το μόνο σίγουρο, είναι ότι μετά την εκλογή του οποιουδήποτε υποψήφιου, θα μας βρει στην αντιπολίτευση και στις επάλξεις του αγώνα γιατί δημοκράτης και υγιής πολίτης δεν είναι όποιος «μιλάει» κάθε 5 χρόνια, αλλά αυτός που κάνει τον αγώνα για Απελευθέρωση και κοινωνική δικαιοσύνη, τρόπο ζωής.
ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΑ ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Υ.Γ. Δεν αναφερθήκαμε στο σύνολο των υποψηφίων καθώς κανένας εκ των υπολοίπων δεν έχει ούτε τη δυναμική ούτε τα φόντα να μας εκπροσωπήσει.
Γραφείο Τύπου
Π.Ε.Ο.Φ. Θεσσαλονίκης
Π.Ε.Ο.Φ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 